Το μωρό μου… μεγαλώνει…

 

2524432133_c917a92024_m1

Το μωρό μου! Πολλές φορές τον κοιτάζω και δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι δικό μου παιδί!

Πως περνούν τα χρόνια… Σαν χθες μου φαίνεται που τον κρατούσα μια σταλίτσα στα χέρια μου!

Μόλις τον είδα για πρώτη φορά, ένιωσα γεμάτη ευγνωμοσύνη! Το ότι αξιώθηκα να γίνω μανούλα νομίζω ότι είναι το μεγαλύτερο πράγμα που κατάφερα στη ζωή μου!

Και τώρα… Μεγαλώνει… Πρώτο σαββατοκύριακο που φεύγει μακριά μου μόνος του… Εκδρομή με τους προσκόπους! Του έφτιαξα τα πραγματάκια του, και τον ενθάρυννα να το κάνει παρότι μέσα μου ανησυχούσα πολύ! Θα φάει καλά; θα κοιμηθεί εύκολα, χωρίς φόβο; θα προσέχει να μην χτυπήσει; θα προσέχει τους άλλους; θα του λείψω;;;

Τον περιμένω να γυρίσει σαν τρελλή… το σπίτι μου είναι άδειο… η φωνούλα της μικρής μου δεν φτάνει να το γεμίσει! Κι ας κουράζομαι πολύ, κι ας τρελλαίνομαι συχνά με τις φωνές τους όταν μαλώνουν… τον θέλω εδώ…

Και σκέφτομαι ότι όπως πέρασαν τα επτά χρόνια, έτσι θα περάσουν κι άλλα επτά, κι άλλα επτά… και σιγά σιγά θα κάνει τη δική του ζωή! Και καταλαβαίνω τη δική μου τη μανούλα, που ανησυχούσε όταν φεύγαμε με τον αδερφό μου, όταν βγαίναμε έξω και γυρνούσαμε πρωί, όταν δεν ήξερε που είμαστε…

Κι όμως, αυτή είναι η μαγεία της ζωής! Φέρνεις ανθρώπους στον κόσμο, τους δίνεις πάνω απ’ όλα ατέλειωτη αγάπη, τους βοηθάς να μάθουν να στέκονται στα πόδια τους, και μετά κάθεσαι πιο πίσω και τους δίνεις χώρο… Με την ελπίδα και την ευχή να είναι γερά και τυχερά! Παρακολουθώντας πάντα από απόσταση τη ζωή τους με τέτοιο τρόπο που ενώ δεν τους πνίγεις, ξέρουν μέσα τους ότι είσαι πάντα μα πάντα εκεί!

17 σκέψεις σχετικά με το “Το μωρό μου… μεγαλώνει…

  1. Tώρα να σου πω οτι σε καταλαβαίνω θα με περάσεις για τρελή με την μόλις ενός μηνός μπέμπα… αλλά σε καταλαβαίνω.Και η κάθε ηλικία έχει τη δική της γλύκα. Ανυπομονώ να αρχίσουμε τις κουβεντούλες, να της πως πράγματα για μένα, να την ταξιδέψω , να ,να να … και τελειωμό δεν έχει η λίστα! Καλή αρχή λοιπόν στο μικρούλη σου, φιλιά στη μις Τούμπα και σε σένα!

    και αγκαλιές!

  2. @ Δεν σε περνάω για τρελλή κοριτσάκι μου! Απ’ τη στιγμή που γινόμαστε μανούλες, αρχίζουν οι ανησυχίες!
    μη βιάζεσαι και όλα θα γίνουν, πρέπει να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή μαζί της, γιατί ο καιρός περνάει και δεν το καταλαβαίνουμε. Εγώ τώρα που έμεινα με τα παιδιά μου, συνειδητοποιώ τι έχανα όλα αυτά τα χρόνια!
    Θα τους φιλήσω (τον γιο μου τον έχω ήδη εκνευρίσει με τα πολλά φιλιά που του έχω δώσει από την ώρα που ήρθε, χιχιχι)!!!
    Φιλάκι κι από εμένα σε όλους σας 🙂

  3. Καταρχήν χαίρομαι που είσαι καλά και μαθαίνω νέα σου! Ε, για το κείμενο τώρα τι να πω; Απ’ την ψυχή σου είναι γραμμένο και το αισθανόμαστε νομίζω, όλοι όσοι το διαβάζουμε. Κάνεις καλά πάντως που ενθαρρύνεις την ανεξαρτητοποίηση του μικρού σου κι ας σου στοιχίζει εσένα λιγάκι 😉

    Να τα λέμε ε; Μη χαθείς πάλι. Τα φιλιά μου έχεις! Μας έλειψες…

  4. @ Κατερινάκι μου… Τι κάνεις; χάθηκα ναι, δεν είχα και ιντερνετ μέχρι πριν λίγο και να σου πω την αλήθεια τώρα που δεν δουλεύω έχω λιγότερο χρόνο 😀
    Έτσι πρέπει να κάνουμε με τα παιδιά αυτό είναι αλήθεια! Και ο μικρός πέρασε καταπληκτικά!
    Δεν χάνομαι τώρα, κι εσείς μου λείψατε πολύ!!!

  5. Τι να προσθέσω εγώ στην εύλογη ανησυχία της μάνας… τις αναπολήσεις…στην ευτυχία της…
    Πολύ σωστά το είπες, πως από μια ηλικία και υστερα, στέκεσαι διακριικά στο πλάϊ του.

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

  6. καλώς τη ξανά!

    για μενα, όσο μεγαλώνουν, τοσο ευκολότερα γίνονται τα πράγματα.

    έχοντας ηδη την Ελενη στα δεκαοχτώ της, βρίσκω απίστευτα ευκολότερες τις καταστάσεις απ’ ο,τι στα οχτώ της.

    εχει οργανώσει άμυνες, έχει μεγαλωσει, είναι αλλιώς.
    απλά αλλιώς..

    με το Ραφάκι, ακομα άγχος. πολύ.
    (και ειναι και ιδιαιτερως προσεκτικό και ήσυχο παιδί)

    φιλιά πολλά πολλά
    🙂

  7. Αχ κάνε υπομονή λίγο ακόμη !!
    Μόλις φτάσει στα 22 και 24 που είναι οι γιοί μου !!
    Τρελαίνομαι …τα κοιτάω και τα θαυμάζω !!!
    Λέω ….δικά μου είναι αυτά ???
    Από μένα βγήκαν ???
    Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από το να βλέπεις δύο κομματάκια από το σώμα σου να γίνονται άνθρωποι !!!
    Δεν μπορώ να εκφράσω την χαρά μου την ευτυχία μου !!!!
    Όποια είναι μάνα καταλαβαίνει τι λέω
    Κάνε υπομονή έχεις να ζήσεις πολλά ακόμη από τα παιδάκι σου !!!
    Να το χαίρεσαι

  8. Νεραΐδοσκονουλα μου ετσι ειναι οπως τα λες.Τα βλεπεις και λες απο μενα βγηκαν!!!!! εκανα εγω μια σταλια ανθρωπος τετοια παλληκαρια διερωτωμαι !!!συναισθηματα και σκεψεις και ανησυχιες δεν αλλαζουν για τη μανα,παντα μικρα τα βλεπει,και οτι δεν ξερουν και πρεπει να ειναι κοντα.Ε!! καμμια φορα τους εκνευριζω και μου λεν μανα μεγαλωσαμε.35 χρονια περασαν απο τον πρωτο μου γιο, 33 απο τον 2ο και 17 απο τον 3ο,σαν χθες που τους γεννησα.Νασαι καλα και να μεγαλωσουν τα παιδακια σου και να δωσουν μονο χαρες.Φιλια ελευθερια

  9. Κουραγιο και ψυχραιμια.Και μην του δείχνεις την ανησυχια σου γιατι θα τον κανεις να φοβαται.
    Ολες οι μανες ετσι ανησυχουμε …και με το δικιο μας δηλαδη.
    Εμενα ειναι στα 28 κι ακομη σκεφτομαι αν φοράει χοντρο μπουφάν εκει που βρισκεται…δεν του το λεω ομως …
    Αχχχ!!!

    φιλια πολλα και καλο σου μηνα!

  10. Tί εγώ να προσθέσω; Στον επίλογό σου τα λες ΟΛΑ!
    Να σου ζήσουν!!!!

    Τα παιδιά μας δεν είναι παιδιά μας. Είναι οι γιοι και οι κόρες της χαράς της ζωής για τη ΖΩΗ!

    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

  11. To club των μανάδων είναι ατέλειωτο.Έχω τρία αναπανάληπτα κορίτσια (32 η μελαλύτερη η μουσιολόγος,με μεταπτυχιακά και εγγλέζικο διδακτορικό, με δικό της νοικοκυριό, 25 οι μικρότερες ,δίδυμες δικηγορίνες, με μεταπτυχιακά και μάχιμη δικηγορία)και οι πίκρες τους -άλλες ομολογημένες και άλλες αντιληπτές από διαίσθηση-βουνά που με πλακώνουν.Αλλά και οι χαρές τους και οι επιτχίες τους, βγάζουν την καρδιά μου έξω από το σώμα μου. Δεν αντέχετε αλλιώς.Είναι το μυστήριο των μυστηρίων το να είσαι μάνα.Ηφαίστιο που η λάβα του είτε που θα χυθεί και θα κάψει ,είτε που θα γίνει φώς για να δείχνει και να ζεσταίνει.Πώς, όμως, είναι μπορετό να βρίσκει πάντα η μάνα το μέτρο!

Σχολιάστε